Vandaag bezorgen we onze getuigschriften van goed zedelijk gedrag. We moeten ook nog langs de huisarts passeren voor een attest medische geschiktheid.
Als opwarmer vertellen we met welk soort gedrag we het moeilijk hebben. Zo komen we aan een hele waslijst:
- agressie
- destructief gedrag
- stelen
- automutilatie
- luidruchtig
- liegen
- té snel aanpassen
- gesloten, contact mijden
- seksueel uitdagend gedrag
- zichzelf overschatten
- egoïstisch, verwend
- bewust ongehoorzaam, moedwillig
Omgaan met gedrag
Dan volgt een theoretische uiteenzetting over omgaan met gedrag en een veilig perspectief bieden. Elsie heeft voor ons een kopij gemaakt uit een publicatie van Kind en Gezin over grenzen stellen, belonen en straffen.
Aangezien ik voorstander ben van belonen en relatief tegenstander van straffen, spits ik mijn oren en voel ik aan dat ik op sommige vlakken nog wat heb bij te schaven. Een beloning bij voorbeeld hoeft niet altijd materieel te zijn. Je kan ook belonen via aandacht en complimentjes geven.
Triple P
Elsie vertelt ons over Triple P (Positive Parenting Program), een Australisch preventieprogramma dat ouders ondersteunt in de opvoeding van hun kinderen. Het biedt ouders eenvoudige oplossingen
en tips aan voor veel voorkomende opvoedingsvragen.
Het doel is positief ouderschap te bevorderen en emotionele- en gedragsproblemen bij kinderen te voorkomen en/of te verminderen.
Als ik de Triple P folder doorblader, ontdek ik dat de wereld klein is.
Op een foto prijkt een vriend met zijn jongste dochter.
Dat snoetje!
Applaus voor chocola
Tijd voor een activiteit. Mijn man vliegt buiten (“wat, nu al?”) en wij verstoppen een doos chocolaatjes. Door middel van handgeklap zullen wij hem helpen om deze te vinden. Aangezien hij niet weet wat hij precies moet zoeken, grabbelt hij mij even vast. Eens hij weet dat het om een voorwerp gaat, is de zoektocht gemakkelijker. Hij vindt de doos vrij snel én hij is bereid om de inhoud ervan met ons te delen!
Deze oefening is een simpele, duidelijke illustratie van hoe men een doel kan bereiken door middel van aanmoediging.
We maken gebruik van de pauze om een kijkje te nemen in de neutrale bezoekruimte. Een klein maar gezellig en kleurrijk lokaal met aantrekkelijk speelgoed.
Ik neem het boek ‘Over lijstjes, pannenkoeken en een geheim plan’ van Leen van den Berg mee.
Een ongewoon tienerboek voor 10- tot 13-jarigen of voorleesboek voor jongere kinderen (De Eenhoorn - ISBN: 978-90-5838-482-9).
Leen van den Berg heeft het niet makkelijk gehad tijdens de eerste twee jaar van haar gedeelde moederschap over een pleegkind. Een getraumatiseerd kind van vier jaar naar je hand zetten gaat niet over één nacht ijs.
Raf en zijn zusje kunnen niet bij hun moeder wonen. Ze hebben al in verschillende pleeggezinnen gezeten, maar Raf zou het liefst bij zijn eigen moeder wonen. Hij bedenkt een plan met als doel naar mama terug te kunnen.
Eigenlijk is Raf helemaal niet zo aardig. Hij wordt gauw kwaad en gooit dan met van alles. Soms doet hij dat ook expres. Toch komt Raf meestal wel sympathiek over, omdat hij zelf het verhaal vertelt. Daardoor ontdek je waarom hij dingen doet, en dat hij het vaak ook niet kan helpen. Als Raf het te bont maakt, komt hij bij twee nogal eigenzinnige vrouwen terecht, die hem zoveel liefde geven dat hij zichzelf kan worden.
Dat is fijn voor Raf, maar de twee vrouwen zijn wel erg ideale pleegouders.
Casussen
Tijd voor groepswerk. We krijgen in ons zeskoppige groepje drie casussen met de vraag hoe we ermee omgaan en hoe we het kind gaan helpen om het gedrag te veranderen.
- De stiefvader van een meisje van vier jaar heeft haar seksueel misbruikt. Ze zit voortdurend met haar handjes in haar slip.
- Een pleegzoon van zeven vertoont agressief gedrag, vooral naar de eigen negenjarige dochter toe.
- Een graatmager meisje weigert te eten.
We kiezen casus 2 omdat die ons het gemakkelijkste lijkt om mee om te gaan.
We stellen dat we de jongen duidelijk moeten maken dat we dit gedrag niet tolereren. Onze eigen dochter gaan we steunen en uitleg geven.
Om de agressie om te buigen, kunnen we voor de pleegzoon een geschikte sport zoeken. Iemand vertelt over een vriendin, die goede ervaringen heeft met een boksbal in de garage.
We opperen een activiteit, die de beide kinderen kan toelaten om toch naar elkaar toe te groeien. Als activiteit stelt een ‘opportunist’ het wassen van de auto voor. “Hoe agressiever de jongen, hoe properder mijn wagen”.
Als het gedrag zich herhaalt, gaan we over tot een straf. We beperken het televisie- of computergebruik, maar sportactiviteiten laten we altijd doorgaan.
Eén van de deelnemers vertelt dat hij een HIV-seropositief kind zou weigeren in het gezin op te nemen om zijn eigen kinderen te beschermen. Daar schrik ik van. Ik dacht nog geen moment na over dit gegeven. Ik ben niet direct in staat om mij er een mening over te vormen. Waar trek je de grens? Luizen en schurft wel? Hepatitis en HIV niet? Moeilijk.
Het afbreken van een plaatsing
Normaal gezien komt in bijeenkomst 5 het onderwerp ‘het afbreken van een plaatsing’ aan bod, maar we hebben er de tijd niet meer voor.
Elsie stelt voor dat we aan zelfstudie doen. We hebben immers alle theorie in onze 7 stap bundel.
Afspraak tweede huisbezoek
Het tweede huisbezoek heeft twee doelen:
1. het overlopen van ons ‘eindrapport’ en het aanbrengen van eventuele wijzigingen
2. het opstellen van een profiel van het pleegkind dat in ons gezin past
Dit laatste punt zal voor ons nog een opdracht zijn. We moeten ons alle drie kunnen vinden in het profiel. Tevens zijn we nog beperkt qua huisvesting. Elsie merkt op dat de prinsessenkamer van onze dochter zich niet leent tot het herbergen van een jongen. Ze doet ons enkele nuttige suggesties om de periode te overbruggen vóór het verbouwen van de zolder en de badkamer. Deze ‘out of the box’ ideeën zijn het overwegen waard.
